kompetentny

Polish

Etymology

Adapted borrowing of French compétent +‎ -ny, from Old French competent, from Latin competens.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔm.pɛˈtɛnt.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛntnɘ
• Syllabification: kom‧pe‧tent‧ny

Adjective

kompetentny (not comparable, derived adverb kompetentnie)

1. competent (skilled)

   Synonyms: fachowy, profesjonalny

   Antonym: niekompetentny

2. competent (adequate for a purpose)

Declension

Declension of kompetentny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	kompetentny		kompetentna	kompetentne	kompetentni	kompetentne
genitive	kompetentnego		kompetentnej	kompetentnego	kompetentnych
dative	kompetentnemu		kompetentnej	kompetentnemu	kompetentnym
accusative	kompetentnego	kompetentny	kompetentną	kompetentne	kompetentnych	kompetentne
instrumental	kompetentnym		kompetentną	kompetentnym	kompetentnymi
locative	kompetentnym		kompetentnej	kompetentnym	kompetentnych

Derived terms

noun

• kompetentność

 

Related terms

noun

• kompetencja

 

Further reading

• kompetentny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kompetentny in Polish dictionaries at PWN