kombinatoryczny

Polish

Etymology

From kombinatoryka +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔm.bi.na.tɔˈrɘt͡ʂ.nɘ/
• Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
• Syllabification: kom‧bi‧na‧to‧rycz‧ny

Adjective

kombinatoryczny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) combinatorial (of, pertaining to, or occurring in certain combinations)

   alofon kombinatoryczny ― complementary allophone

2. (relational, mathematics) combinatorial (of or pertaining to the combination and arrangement of elements in sets)

Declension

Declension of kombinatoryczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	kombinatoryczny		kombinatoryczna	kombinatoryczne	kombinatoryczni	kombinatoryczne
genitive	kombinatorycznego		kombinatorycznej	kombinatorycznego	kombinatorycznych
dative	kombinatorycznemu		kombinatorycznej	kombinatorycznemu	kombinatorycznym
accusative	kombinatorycznego	kombinatoryczny	kombinatoryczną	kombinatoryczne	kombinatorycznych	kombinatoryczne
instrumental	kombinatorycznym		kombinatoryczną	kombinatorycznym	kombinatorycznymi
locative	kombinatorycznym		kombinatorycznej	kombinatorycznym	kombinatorycznych

Further reading

• kombinatoryczny in Polish dictionaries at PWN