koltukçu

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish قولتقجی (koltukcu, “hawker, peddler”), equivalent to koltuk (“armchair”) +‎ -cu.

Noun

koltukçu (definite accusative koltukçuyu, plural koltukçular)

1. maker or seller of armchairs
2. hawker, peddler, person who trades old household items
3. person who goes and sells things like carpets and cloths under the arm
4. (figuratively) flatterer, a person who praises someone in order to receive a benefit

Declension

Inflection
Nominative	koltukçu
Definite accusative	koltukçuyu
	Singular	Plural
Nominative	koltukçu	koltukçular
Definite accusative	koltukçuyu	koltukçuları
Dative	koltukçuya	koltukçulara
Locative	koltukçuda	koltukçularda
Ablative	koltukçudan	koltukçulardan
Genitive	koltukçunun	koltukçuların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular koltukçum koltukçularım 2nd singular koltukçun koltukçuların 3rd singular koltukçusu koltukçuları 1st plural koltukçumuz koltukçularımız 2nd plural koltukçunuz koltukçularınız 3rd plural koltukçuları koltukçuları Definite accusative Singular Plural 1st singular koltukçumu koltukçularımı 2nd singular koltukçunu koltukçularını 3rd singular koltukçusunu koltukçularını 1st plural koltukçumuzu koltukçularımızı 2nd plural koltukçunuzu koltukçularınızı 3rd plural koltukçularını koltukçularını Dative Singular Plural 1st singular koltukçuma koltukçularıma 2nd singular koltukçuna koltukçularına 3rd singular koltukçusuna koltukçularına 1st plural koltukçumuza koltukçularımıza 2nd plural koltukçunuza koltukçularınıza 3rd plural koltukçularına koltukçularına Locative Singular Plural 1st singular koltukçumda koltukçularımda 2nd singular koltukçunda koltukçularında 3rd singular koltukçusunda koltukçularında 1st plural koltukçumuzda koltukçularımızda 2nd plural koltukçunuzda koltukçularınızda 3rd plural koltukçularında koltukçularında Ablative Singular Plural 1st singular koltukçumdan koltukçularımdan 2nd singular koltukçundan koltukçularından 3rd singular koltukçusundan koltukçularından 1st plural koltukçumuzdan koltukçularımızdan 2nd plural koltukçunuzdan koltukçularınızdan 3rd plural koltukçularından koltukçularından Genitive Singular Plural 1st singular koltukçumun koltukçularımın 2nd singular koltukçunun koltukçularının 3rd singular koltukçusunun koltukçularının 1st plural koltukçumuzun koltukçularımızın 2nd plural koltukçunuzun koltukçularınızın 3rd plural koltukçularının koltukçularının
Predicative forms Singular Plural 1st singular koltukçuyum koltukçularım 2nd singular koltukçusun koltukçularsın 3rd singular koltukçu koltukçudur koltukçular koltukçulardır 1st plural koltukçuyuz koltukçularız 2nd plural koltukçusunuz koltukçularsınız 3rd plural koltukçular koltukçulardır

Further reading

• Çağbayır, Yaşar (2007) “koltukçu”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4147