kolonizatorka

See also: kolonizatorką

Polish

Etymology

From kolonizator +‎ -ka. First attested in 1870.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔ.lɔ.ɲi.zaˈtɔr.ka/
• Rhymes: -ɔrka
• Syllabification: ko‧lo‧ni‧za‧tor‧ka

Noun

kolonizatorka f (male equivalent kolonizator)

1. female equivalent of kolonizator (“colonizer; colonist”) (one who colonizes a conquered country or region)

Declension

Declension of kolonizatorka

	singular	plural
nominative	kolonizatorka	kolonizatorki
genitive	kolonizatorki	kolonizatorek
dative	kolonizatorce	kolonizatorkom
accusative	kolonizatorkę	kolonizatorki
instrumental	kolonizatorką	kolonizatorkami
locative	kolonizatorce	kolonizatorkach
vocative	kolonizatorko	kolonizatorki

Further reading

• kolonizatorka in Polish dictionaries at PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “kolonizatorka”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 404
• kolonizatorka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego