kolektywny

Polish

Etymology

Adapted borrowing of Latin collēctīvus +‎ -ny. By surface analysis, kolektyw +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔ.lɛkˈtɘv.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘvnɘ
• Syllabification: ko‧lek‧tyw‧ny

Adjective

kolektywny (not comparable, derived adverb kolektywnie)

1. collective, collaborative

Declension

Declension of kolektywny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	kolektywny		kolektywna	kolektywne	kolektywni	kolektywne
genitive	kolektywnego		kolektywnej	kolektywnego	kolektywnych
dative	kolektywnemu		kolektywnej	kolektywnemu	kolektywnym
accusative	kolektywnego	kolektywny	kolektywną	kolektywne	kolektywnych	kolektywne
instrumental	kolektywnym		kolektywną	kolektywnym	kolektywnymi
locative	kolektywnym		kolektywnej	kolektywnym	kolektywnych

Further reading

• kolektywny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kolektywny in Polish dictionaries at PWN