Jump to content

koinatu

From Wiktionary, the free dictionary

Basque

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from some early Romance language, eventually from Latin cognātus.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (Navarro-Lapurdian) /koi̯natu/ [koi̯.na.t̪u]
  • IPA(key): (Southern) /koɲatu/ [ko.ɲa.t̪u]
  • Rhymes: -atu, -u
  • Hyphenation: koi‧na‧tu

Noun

[edit]

koinatu anim

  1. brother-in-law

Declension

[edit]
Declension of koinatu (animate, ending in vowel)
indefinite singular plural
absolutive koinatu koinatua koinatuak
ergative koinatuk koinatuak koinatuek
dative koinaturi koinatuari koinatuei
genitive koinaturen koinatuaren koinatuen
comitative koinaturekin koinatuarekin koinatuekin
causative koinaturengatik koinatuarengatik koinatuengatik
benefactive koinaturentzat koinatuarentzat koinatuentzat
instrumental koinatuz koinatuaz koinatuez
inessive koinaturengan koinatuarengan koinatuengan
locative
allative koinaturengana koinatuarengana koinatuengana
terminative koinaturenganaino koinatuarenganaino koinatuenganaino
directive koinaturenganantz koinatuarenganantz koinatuenganantz
destinative koinaturenganako koinatuarenganako koinatuenganako
ablative koinaturengandik koinatuarengandik koinatuengandik
partitive koinaturik
prolative koinatutzat

Derived terms

[edit]
[edit]

See also

[edit]

Further reading

[edit]
  • koinatu”, in Euskaltzaindiaren Hiztegia [Dictionary of the Basque Academy] (in Basque), Euskaltzaindia [Royal Academy of the Basque Language]
  • koinatu”, in Orotariko Euskal Hiztegia [General Basque Dictionary], Euskaltzaindia, 1987–2005