Jump to content

knarsen

From Wiktionary, the free dictionary

Dutch

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɑrsən

Verb

[edit]

knarsen

  1. to creak; to make a high-pitched, grating noise
  2. to grind (one's teeth together)
    Met je tanden knarsen in je slaap geeft een naar geluid en is slecht voor je gebit.: Grinding your teeth in your sleep lets out an unpleasant noise and is bad for your denture.

Conjugation

[edit]
Conjugation of knarsen (weak)
infinitive knarsen
past singular knarste
past participle geknarst
infinitive knarsen
gerund knarsen n
present tense past tense
1st person singular knars knarste
2nd person sing. (jij) knarst, knars2 knarste
2nd person sing. (u) knarst knarste
2nd person sing. (gij) knarst knarste
3rd person singular knarst knarste
plural knarsen knarsten
subjunctive sing.1 knarse knarste
subjunctive plur.1 knarsen knarsten
imperative sing. knars
imperative plur.1 knarst
participles knarsend geknarst
1) Archaic. 2) In case of inversion.