klekkja

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkʰlɛhca/

  Rhymes: -ɛhca

Verb

klekkja (weak verb, third-person singular past indicative klekkti, supine klekkt)

1. to get one's own back, to get back at [with á (+ dative) ‘someone’]

Conjugation

klekkja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að klekkja
supine (sagnbót)		klekkt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		klekkjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég klekki	við klekkjum	present (nútíð)	ég klekki	við klekkjum
	þú klekkir	þið klekkið		þú klekkir	þið klekkið
	hann, hún, það klekkir	þeir, þær, þau klekkja		hann, hún, það klekki	þeir, þær, þau klekki
past (þátíð)	ég klekkti	við klekktum	past (þátíð)	ég klekkti	við klekktum
	þú klekktir	þið klekktuð		þú klekktir	þið klekktuð
	hann, hún, það klekkti	þeir, þær, þau klekktu		hann, hún, það klekkti	þeir, þær, þau klekktu
imperative (boðháttur)	klekk (þú)	klekkið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	klekktu	klekkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

• klekkje
• klekka, klekke

Etymology

From Old Norse klekja.

Pronunciation

• IPA^(key): /²klɛç.çə/

Verb

klekkja (present tense klekkjer, past tense klekte, past participle klekt, passive infinitive klekkjast, present participle klekkjande, imperative klekk)

1. to hatch

References

• “klekkja” in The Nynorsk Dictionary.