klarlägga
Appearance
Swedish
[edit]Etymology
[edit]Verb
[edit]klarlägga (present klarlägger, preterite klarlade, supine klarlagt, imperative klarlägg)
Conjugation
[edit]active | passive | |||
---|---|---|---|---|
infinitive | klarlägga | klarläggas | ||
supine | klarlagt | klarlagts | ||
imperative | klarlägg | — | ||
imper. plural1 | klarläggen | — | ||
present | past | present | past | |
indicative | klarlägger | klarlade | klarläggs, klarlägges | klarlades |
ind. plural1 | klarlägga | klarlade | klarläggas | klarlades |
subjunctive2 | klarlägge | klarlade | klarlägges | klarlades |
present participle | klarläggande | |||
past participle | klarlagd |
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.