klargöra
Appearance
Swedish
[edit]Etymology
[edit]klar + göra. Cognate of Norwegian klargjøre.
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]klargöra (present klargör, preterite klargjorde, supine klargjort, imperative klargör)
- to clarify
Conjugation
[edit]active | passive | |||
---|---|---|---|---|
infinitive | klargöra | klargöras | ||
supine | klargjort | klargjorts | ||
imperative | klargör | — | ||
imper. plural1 | klargören | — | ||
present | past | present | past | |
indicative | klargör | klargjorde | klargörs, klargöres | klargjordes |
ind. plural1 | klargöra | klargjorde | klargöras | klargjordes |
subjunctive2 | klargöre | klargjorde | klargöres | klargjordes |
present participle | klargörande | |||
past participle | klargjord |
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.