kifayetsiz

Turkish

Etymology

From kifayet (“sufficiency”) +‎ -siz (“-less, without”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ci.faːjetˈsiz/
• Hyphenation: ki‧fa‧yet‧siz

Adjective

kifayetsiz

1. insufficient, inadequate
2. incompetent

Declension

Predicative forms of kifayetsiz

present tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I am)	kifayetsizim	kifayetsiz miyim?
sen (you are)	kifayetsizsin	kifayetsiz misin?
o (he/she/it is)	kifayetsiz / kifayetsizdir	kifayetsiz mi?
biz (we are)	kifayetsiziz	kifayetsiz miyiz?
siz (you are)	kifayetsizsiniz	kifayetsiz misiniz?
onlar (they are)	kifayetsiz(ler)	kifayetsiz(ler) mi?
past tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	kifayetsizdim	kifayetsiz miydim?
sen (you were)	kifayetsizdin	kifayetsiz miydin?
o (he/she/it was)	kifayetsizdi	kifayetsiz miydi?
biz (we were)	kifayetsizdik	kifayetsiz miydik?
siz (you were)	kifayetsizdiniz	kifayetsiz miydiniz?
onlar (they were)	kifayetsizdiler	kifayetsiz miydiler?
indirect past
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	kifayetsizmişim	kifayetsiz miymişim?
sen (you were)	kifayetsizmişsin	kifayetsiz miymişsin?
o (he/she/it was)	kifayetsizmiş	kifayetsiz miymiş?
biz (we were)	kifayetsizmişiz	kifayetsiz miymişiz?
siz (you were)	kifayetsizmişsiniz	kifayetsiz miymişsiniz?
onlar (they were)	kifayetsizmişler	kifayetsiz miymişler?
conditional
	positive declarative	positive interrogative
ben (if I)	kifayetsizsem	kifayetsiz miysem?
sen (if you)	kifayetsizsen	kifayetsiz miysen?
o (if he/she/it)	kifayetsizse	kifayetsiz miyse?
biz (if we)	kifayetsizsek	kifayetsiz miysek?
siz (if you)	kifayetsizseniz	kifayetsiz miyseniz?
onlar (if they)	kifayetsizseler	kifayetsiz miyseler?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Further reading

• “kifayetsiz”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “kifayetsiz”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2668