kielich

Polish

Etymology

Borrowed from Middle High German kelich, from Latin calix, from Ancient Greek κάλυξ (kálux).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkjɛ.lix/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛlix
• Syllabification: kie‧lich

Noun

kielich m inan (diminutive kieliszek)

1. chalice, goblet
2. (botany) calyx

Declension

Declension of kielich

	singular	plural
nominative	kielich	kielichy
genitive	kielicha	kielichów
dative	kielichowi	kielichom
accusative	kielich	kielichy
instrumental	kielichem	kielichami
locative	kielichu	kielichach
vocative	kielichu	kielichy

Derived terms

adjectives

• kielichowaty
• kielichowy

 

adverb

• kielichowato

 

nouns

• kielichowiec
• kieliszeczek

 

Descendants

• → Belarusian: ке́ліх (kjélix)
• → Ukrainian: ке́лих (kélyx), ке́лех (kélex)

Further reading

• kielich in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kielich in Polish dictionaries at PWN