kiele

See also: Kiele

Dutch

Etymology

From kielen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈki.lə/
• Hyphenation: kie‧le

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ilə

Interjection

kiele

1. (chiefly childish) An expression said when one is tickling someone.

Hawaiian

Etymology

From Proto-Polynesian *tiale (compare with Maori tīare, Samoan tiale, Tongan siale and Tahitian tiare).

Noun

kiele

1. (botany) gardenia

Hunsrik

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkʰiːlə/

Verb

kiele

1. to cool

Conjugation

Regular

infinitive	kiele
participle	gekield
auxiliary	hon
	present indicative	imperative
ich	kiele	—
du	kielst	kiel
er/sie/es	kield	—
meer	kiele	—
deer	kield	kield
sie	kiele	—

The present participle is uncommonly used,
but can be made with the suffix -end.

Related terms

• kiel

Further reading

• Online Hunsrik Dictionary

Polish

Pronunciation

• (Greater Poland):
  • (Chełmno-Dobrzyń) IPA^(key): /ˈkjɛ.lɛ/
• (Masovia):
  • (Near Masovian) IPA^(key): /ˈkjɛ.lɛ/

Preposition

kiele

1. (Chełmno-Dobrzyń, Near Masovian) Alternative form of koło

Further reading

• Antoni Krasnowolski (1879) “kiele”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 303
• Zygmunt Wasilewski (1889) “kiele”, in Jagodne: wieś w powiecie łukowskim, gminie Dąbie: zarys etnograficzny (in Polish), Warsaw: M. Arct, page 242
• Artur Gruszecki, editor (1887), “kiele”, in “Słowniczek spod Zakroczymia”, in Wisła : miesięcznik geograficzno-etnograficzny (in Polish), volume 1, Warsaw: Artur Gruszecki, page 318