kielczyk

See also: Kielczyk

Polish

Etymology

From kielec +‎ -yk.

Pronunciation

• (Lesser Poland):
  • (Goral):
    • (Żywiec) IPA^(key): /ˈkjɛl.t͡ʂɘk/
• Homophone: Kielczyk

Noun

kielczyk m inan

1. (Żywiec) Synonym of pokarm
   1. (Żywiec) cost of fodder

Further reading

• Izydor Kopernicki (1875) “kielczyk”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (I), volume 3, Kraków: Akademia Umiejętności, page 371