kiefen
Appearance
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Borrowed from Moroccan Arabic كيف.
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]kiefen
Conjugation
[edit]Conjugation of kiefen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | kiefen | |||
past singular | kiefte | |||
past participle | gekieft | |||
infinitive | kiefen | |||
gerund | kiefen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | kief | kiefte | ||
2nd person sing. (jij) | kieft, kief2 | kiefte | ||
2nd person sing. (u) | kieft | kiefte | ||
2nd person sing. (gij) | kieft | kiefte | ||
3rd person singular | kieft | kiefte | ||
plural | kiefen | kieften | ||
subjunctive sing.1 | kiefe | kiefte | ||
subjunctive plur.1 | kiefen | kieften | ||
imperative sing. | kief | |||
imperative plur.1 | kieft | |||
participles | kiefend | gekieft | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |