Jump to content

keza

From Wiktionary, the free dictionary

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From Ottoman Turkish كذا (keza), from Arabic كَذَا (kaḏā)

Pronunciation

[edit]

Conjunction

[edit]

keza

  1. likewise

See also

[edit]

Veps

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Finnic *kesä.

Noun

[edit]

keza

  1. summer (season)

Inflection

[edit]
Inflection of keza (inflection type 5/sana)
nominative sing. keza
genitive sing. kezan
partitive sing. kezad
partitive plur. kezoid
singular plural
nominative keza kezad
accusative kezan kezad
genitive kezan kezoiden
partitive kezad kezoid
essive-instructive kezan kezoin
translative kezaks kezoikš
inessive kezas kezoiš
elative kezaspäi kezoišpäi
illative kezaha
kezha
kezoihe
adessive kezal kezoil
ablative kezalpäi kezoilpäi
allative kezale kezoile
abessive kezata kezoita
comitative kezanke kezoidenke
prolative kezadme kezoidme
approximative I kezanno kezoidenno
approximative II kezannoks kezoidennoks
egressive kezannopäi kezoidennopäi
terminative I kezahasai
kezhasai
kezoihesai
terminative II kezalesai kezoilesai
terminative III kezassai
additive I kezahapäi
kezhapäi
kezoihepäi
additive II kezalepäi kezoilepäi

Derived terms

[edit]

References

[edit]
  • Zajceva, N. G., Mullonen, M. I. (2007) “лето”, in Uz’ venä-vepsläine vajehnik / Novyj russko-vepsskij slovarʹ [New Russian–Veps Dictionary]‎[1], Petrozavodsk: Periodika