Jump to content

kelmek

From Wiktionary, the free dictionary
See also: kelmék and kəlmək

Crimean Tatar

[edit]
Other scripts
Cyrillic кельмек
Roman

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Turkic *kẹl-mek (to come). Cognate with Turkish gelmek (to come)

Pronunciation

[edit]
  • Hyphenation: kel‧mek

Verb

[edit]

kelmek

  1. to come

Conjugation

[edit]
Conjugation of kelmek (Northern)
infinitive kelmek non-future participle kelgen
gerund kelme future participle kelecek
repeated gerund1) kele way of doing kelip
temporal gerund kelyatırğanda
singular plural
first second third first second third
indicative present simple kelirmen kelirsiñ kelir kelirmiz kelirsiz kelirler
continuous kelem kelesiñ kele kelemiz kelesiñiz keleler
perfect kelgemen kelgesiñ kelgen kelgemiz kelgesiz kelgenler
past simple keldim keldiñ keldi keldik keldiñiz keldiler
continuous keledim kelediñ keledi keledik kelediñiz kelediler
future kelecekmen keleceksiñ kelecek kelecekmiz keleceksiñiz kelecekler
conditional kelsem kelseñ kelse kelsek kelseñiz kelseler
optative keleyim kelesiñ kele keleyik kelesiz keleler
imperative kel kelin

1)Only used for repeatings of a verb.

References

[edit]