keklik

See also: kéklik

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish ككلیك (keklik), from Proto-Turkic [Term?]. Cognate with Old Turkic [script needed] (keklik), [script needed] (kekelik), Kazakh кекілік (kekılık), Azerbaijani kəklik, etc.

Pronunciation

• IPA^(key): /cecˈlic/

• Audio:

  (file)

Noun

keklik

1. partridge
2. (figurative) a beautiful woman

Declension

Declension of keklik

	singular	plural
nominative	keklik	keklikler
definite accusative	kekliği	keklikleri
dative	kekliğe	kekliklere
locative	keklikte	kekliklerde
ablative	keklikten	kekliklerden
genitive	kekliğin	kekliklerin

Derived terms

• çantada keklik
• keklik gibi
• keklikgözü
• kınalı kekli
• torbada kekli

Further reading

• “keklik”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Nişanyan, Sevan (2002–) “keklik”, in Nişanyan Sözlük