keikari
Appearance
Finnish
[edit]Etymology
[edit]Possibly from keikka + -ari or from Old Swedish *gīgare.
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]keikari
Declension
[edit]Inflection of keikari (Kotus type 6/paperi, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | keikari | keikarit | |
genitive | keikarin | keikarien keikareiden keikareitten | |
partitive | keikaria | keikareita keikareja | |
illative | keikariin | keikareihin | |
singular | plural | ||
nominative | keikari | keikarit | |
accusative | nom. | keikari | keikarit |
gen. | keikarin | ||
genitive | keikarin | keikarien keikareiden keikareitten | |
partitive | keikaria | keikareita keikareja | |
inessive | keikarissa | keikareissa | |
elative | keikarista | keikareista | |
illative | keikariin | keikareihin | |
adessive | keikarilla | keikareilla | |
ablative | keikarilta | keikareilta | |
allative | keikarille | keikareille | |
essive | keikarina | keikareina | |
translative | keikariksi | keikareiksi | |
abessive | keikaritta | keikareitta | |
instructive | — | keikarein | |
comitative | See the possessive forms below. |
Synonyms
[edit]Derived terms
[edit](compounds):
Related terms
[edit]Further reading
[edit]- “keikari”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02