kartacz

Polish

Etymology

Borrowed from German Kartätsche, from Italian cartoccio.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈkar.tat͡ʂ/

• (Lesser Poland):
  • (Goral):
    • (Żywiec) IPA^(key): /ˈkar.tat͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -artat͡ʂ
• Syllabification: kar‧tacz

Noun

kartacz m inan

1. canister shot, grapeshot
2. cepelinas

   Synonym: cepelin

3. (Żywiec) floor washing brush

Declension

Declension of kartacz

	singular	plural
nominative	kartacz	kartacze
genitive	kartacza	kartaczy
dative	kartaczowi	kartaczom
accusative	kartacz	kartacze
instrumental	kartaczem	kartaczami
locative	kartaczu	kartaczach
vocative	kartaczu	kartacze

Derived terms

adjective

• kartaczowy

noun

• kartaczownica

Further reading

• kartacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kartacz in Polish dictionaries at PWN
• Leon Rzeszowski (1891) “kartacz”, in “Spis wyrazów ludowych z okolic Żywca”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 356