karaim
Appearance
See also: Karaim
Hungarian
[edit]Etymology
[edit]kar + -aim (possessive suffix)
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]karaim
- first-person singular multiple-possession possessive of kar (in the sense “faculty” or “ensemble”)
Declension
[edit]singular | plural | |
---|---|---|
nominative | — | karaim |
accusative | — | karaimat |
dative | — | karaimnak |
instrumental | — | karaimmal |
causal-final | — | karaimért |
translative | — | karaimmá |
terminative | — | karaimig |
essive-formal | — | karaimként |
essive-modal | — | — |
inessive | — | karaimban |
superessive | — | karaimon |
adessive | — | karaimnál |
illative | — | karaimba |
sublative | — | karaimra |
allative | — | karaimhoz |
elative | — | karaimból |
delative | — | karaimról |
ablative | — | karaimtól |
non-attributive possessive – singular |
— | karaimé |
non-attributive possessive – plural |
— | karaiméi |