kapelmistrz

Polish

Etymology

Calque of German Kapellmeister. By surface analysis, kapela +‎ mistrz.

Pronunciation

• IPA^(key): /kaˈpɛl.mistʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛlmistʂ
• Syllabification: ka‧pel‧mistrz

Noun

kapelmistrz m pers

1. (music) kapellmeister, conductor

Declension

Declension of kapelmistrz

	singular	plural
nominative	kapelmistrz	kapelmistrze
genitive	kapelmistrza	kapelmistrzy
dative	kapelmistrzowi	kapelmistrzom
accusative	kapelmistrza	kapelmistrzy
instrumental	kapelmistrzem	kapelmistrzami
locative	kapelmistrzu	kapelmistrzach
vocative	kapelmistrzu	kapelmistrze

Further reading

• kapelmistrz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kapelmistrz in Polish dictionaries at PWN