Jump to content

kannike

From Wiktionary, the free dictionary

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

kantaa +‎ -ike

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈkɑnːikeˣ/, [ˈkɑ̝nːik̟e̞(ʔ)]
  • Rhymes: -ɑnːike
  • Hyphenation(key): kan‧ni‧ke

Noun

[edit]

kannike

  1. hanger, handle

Declension

[edit]
Inflection of kannike (Kotus type 48*A/hame, kk-k gradation)
nominative kannike kannikkeet
genitive kannikkeen kannikkeiden
kannikkeitten
partitive kanniketta kannikkeita
illative kannikkeeseen kannikkeisiin
kannikkeihin
singular plural
nominative kannike kannikkeet
accusative nom. kannike kannikkeet
gen. kannikkeen
genitive kannikkeen kannikkeiden
kannikkeitten
partitive kanniketta kannikkeita
inessive kannikkeessa kannikkeissa
elative kannikkeesta kannikkeista
illative kannikkeeseen kannikkeisiin
kannikkeihin
adessive kannikkeella kannikkeilla
ablative kannikkeelta kannikkeilta
allative kannikkeelle kannikkeille
essive kannikkeena kannikkeina
translative kannikkeeksi kannikkeiksi
abessive kannikkeetta kannikkeitta
instructive kannikkein
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of kannike (Kotus type 48*A/hame, kk-k gradation)

Further reading

[edit]

Anagrams

[edit]