kanañ

See also: kanan, kanān, känän, and kɑnɑŋ

Breton

Etymology

Cognate with Cornish kana and Welsh canu.

Verb

kanañ

1. (transitive) to sing

Inflection

Mutation of kanañ

unmutated	soft	aspirate	hard	mixed
kanañ	ganañ	c'hanañ	unchanged	unchanged

Conjugation

Conjugation of kanañ

Personal forms
	Indicative				Conditional		Imperative
	Present	Imperfect	Preterite	Future	Present	Imperfect
1s	kanan	kanen	kanis	kanin	kanfen	kanjen	-
2s	kanez	kanes	kanjout	kani	kanfes	kanjes	kan
3s	kan	kane	kanas	kano	kanfe	kanje	kanet
1p	kanomp	kanemp	kanjomp	kanimp	kanfemp	kanjemp	kanomp
2p	kanit	kanec'h	kanjoc'h	kanot	kanfec'h	kanjec'h	kanit
3p	kanont	kanent	kanjont	kanint	kanfent	kanjent	kanent
0	kaner	kaned	kanjod	kanor	kanfed	kanjed	-
Impersonal forms					Mutated forms
Infinitive		kanañ			Soft mutation after a		a gan-
Present participle		o kanañ			Mixed mutation after e		e kan-
Past participle		kanet (auxiliary verb: kaout)			Soft mutation after ne/na		ne/na gan-

Related terms

• kan
• kanaouenn