kalakalmak

Turkish

Etymology

From kalmak +‎ -akalmak.

Verb

kalakalmak (third-person singular simple present kalakalır)

1. to stay speechless without moving or speaking

Conjugation

Conjugation of kalakalmak (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			kalakalmak
impersonal participle	imperfective		kalakalan
	perfective		kalakalmış
	prospective		kalakalacak
personal participle	non-prospective		kalakaldığım	kalakaldığın	kalakaldığı	kalakaldığımız	kalakaldığınız	kalakaldıkları
	prospective		kalakalacağım	kalakalacağın	kalakalacağı	kalakalacağımız	kalakalacağınız	kalakalacakları
verbal noun			kalakalma
way of doing			kalakalış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	kalakalırım	kalakalırsın	kalakalır	kalakalırız	kalakalırsınız	kalakalırlar
		imperfective	kalakalıyorum	kalakalıyorsun	kalakalıyor	kalakalıyoruz	kalakalıyorsunuz	kalakalıyorlar
	past	perfective	kalakaldım	kalakaldın	kalakaldı	kalakaldık	kalakaldınız	kalakaldılar
		imperfective	kalakalıyordum	kalakalıyordun	kalakalıyordu	kalakalıyorduk	kalakalıyordunuz	kalakalıyorlardı (or kalakalıyordular)
	future		kalakalacağım	kalakalacaksın	kalakalacak	kalakalacağız	kalakalacaksınız	kalakalacaklar
	future-in-the-past	definite	kalakalacaktım	kalakalacaktın	kalakalacaktı	kalakalacaktık	kalakalacaktınız	kalakalacaklardı
		indefinite	kalakalırdım	kalakalırdın	kalakalırdı	kalakalırdık	kalakalırdınız	kalakalırlardı
inferential	perfective		kalakalmışım	kalakalmışsın	kalakalmış	kalakalmışız	kalakalmışsınız	kalakalmışlar
	aorist		kalakalırmışım	kalakalırmışsın	kalakalırmış	kalakalırmışız	kalakalırmışsınız	kalakalırlarmış (or kalakalırmışlar)
	imperfective		kalakalıyormuşum	kalakalıyormuşsun	kalakalıyormuş	kalakalıyormuşuz	kalakalıyormuşsunuz	kalakalıyorlarmış
conditional	simple		kalakalsam	kalakalsan	kalakalsa	kalakalsak	kalakalsanız	kalakalsalar
	perfective		kalakalsaydım	kalakalsaydın	kalakalsaydı	kalakalsaydık	kalakalsaydınız	kalakalsaydılar
optative			kalakalayım	kalakalasın	kalakala	kalakalalım	kalakalasınız	kalakalalar
progressive			kalakalmaktayım	kalakalmaktasın	kalakalmakta	kalakalmaktayız	kalakalmaktasınız	kalakalmaktalar
necessitative			kalakalmalıyım	kalakalmalısın	kalakalmalı	kalakalmalıyız	kalakalmalısınız	kalakalmalılar
imperative				kalakal	kalakalsın		kalakalın	kalakalsınlar
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	kalakalır mıyım?	kalakalır mısın?	kalakalır mı?	kalakalır mıyız?	kalakalır mısınız?	kalakalırlar mı?
		imperfective	kalakalıyor muyum?	kalakalıyor musun?	kalakalıyor mu?	kalakalıyor muyuz?	kalakalıyor musunuz?	kalakalıyorlar mı?
	past	perfective	kalakaldım mı?	kalakaldın mı?	kalakaldı mı?	kalakaldık mı?	kalakaldınız mı?	kalakaldılar mı?
		imperfective	kalakalıyor muydum?	kalakalıyor muydun?	kalakalıyor muydu?	kalakalıyor muyduk?	kalakalıyor muydunuz?	kalakalıyorlar mıydı?
	future		kalakalacak mıyım?	kalakalacak mısın?	kalakalacak mı?	kalakalacak mıyız?	kalakalacak mısınız?	kalakalacaklar mı?
inferential	perfective		kalakalmış mıyım?	kalakalmış mısın?	kalakalmış mı?	kalakalmış mıyız?	kalakalmış mısınız?	kalakalmışlar mı?
	aorist		kalakalır mıymışım?	kalakalır mıymışsın?	kalakalır mıymış?	kalakalır mıymışız?	kalakalır mıymışsınız?	kalakalırlar mıymış?
	imperfective		kalakalıyor muymuşum?	kalakalıyor muymuşsun?	kalakalıyor muymuş?	kalakalıyor muymuşuz?	kalakalıyor muymuşsunuz?	kalakalıyorlar mıymış?
conditional	simple		kalakalsam mı?	kalakalsan mı?	kalakalsa mı?	kalakalsak mı?	kalakalsanız mı?	kalakalsalar mı?
	perfective		kalakalsa mıydım?	kalakalsa mıydın?	kalakalsa mıydı?	kalakalsa mıydık?	kalakalsa mıydınız?	kalakalsalar mıydı?
progressive			kalakalmakta mıyım?	kalakalmakta mısın?	kalakalmakta mı?	kalakalmakta mıyız?	kalakalmakta mısınız?	kalakalmaktalar mı?
necessitative			kalakalmalı mıyım?	kalakalmalı mısın?	kalakalmalı mı?	kalakalmalı mıyız?	kalakalmalı mısınız?	kalakalmalılar mı?
Negative declarative
infinitive			kalakalmamak
impersonal participle	imperfective		kalakalmayan
	perfective		kalakalmamış
	prospective		kalakalmayacak
personal participle	non-prospective		kalakalmadığım	kalakalmadığın	kalakalmadığı	kalakalmadığımız	kalakalmadığınız	kalakalmadıkları
	prospective		kalakalmayacağım	kalakalmayacağın	kalakalmayacağı	kalakalmayacağımız	kalakalmayacağınız	kalakalmayacakları
verbal noun			kalakalmama
way of doing			kalakalmayış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	kalakalmam	kalakalmazsın	kalakalmaz	kalakalmayız	kalakalmazsınız	kalakalmazlar
		imperfective	kalakalmıyorum	kalakalmıyorsun	kalakalmıyor	kalakalmıyoruz	kalakalmıyorsunuz	kalakalmıyorlar
	past	perfective	kalakalmadım	kalakalmadın	kalakalmadı	kalakalmadık	kalakalmadınız	kalakalmadılar
		imperfective	kalakalmıyordum	kalakalmıyordun	kalakalmıyordu	kalakalmıyorduk	kalakalmıyordunuz	kalakalmıyorlardı
	future		kalakalmayacağım	kalakalmayacaksın	kalakalmayacak	kalakalmayacağız	kalakalmayacaksınız	kalakalmayacaklar
inferential	perfective		kalakalmamışım	kalakalmamışsın	kalakalmamış	kalakalmamışız	kalakalmamışsınız	kalakalmamışlar
	aorist		kalakalmazmışım	kalakalmazmışsın	kalakalmazmış	kalakalmazmışız	kalakalmazmışsınız	kalakalmazlarmış
	imperfective		kalakalmıyormuşum	kalakalmıyormuşsun	kalakalmıyormuş	kalakalmıyormuşuz	kalakalmıyormuşsunuz	kalakalmıyorlarmış
conditional	simple		kalakalmasam	kalakalmasan	kalakalmasa	kalakalmasak	kalakalmasanız	kalakalmasalar
	perfective		kalakalmasaydım	kalakalmasaydın	kalakalmasaydı	kalakalmasaydık	kalakalmasaydınız	kalakalmasaydılar
optative			kalakalmayayım	kalakalmayasın	kalakalmaya	kalakalmayalım	kalakalmayasınız	kalakalmayalar
progressive			kalakalmamaktayım	kalakalmamaktasın	kalakalmamakta	kalakalmamaktayız	kalakalmamaktasınız	kalakalmamaktalar
necessitative			kalakalmamalıyım	kalakalmamalısın	kalakalmamalı	kalakalmamalıyız	kalakalmamalısınız	kalakalmamalılar
imperative				kalakalma	kalakalmasın		kalakalmayın	kalakalmasınlar
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	kalakalmaz mıyım?	kalakalmaz mısın?	kalakalmaz mı?	kalakalmaz mıyız?	kalakalmaz mısınız?	kalakalmazlar mı?
		imperfective	kalakalmıyor muyum?	kalakalmıyor musun?	kalakalmıyor mu?	kalakalmıyor muyuz?	kalakalmıyor musunuz?	kalakalmıyorlar mı?
	past	perfective	kalakalmadım mı?	kalakalmadın mı?	kalakalmadı mı?	kalakalmadık mı?	kalakalmadınız mı?	kalakalmadılar mı?
		imperfective	kalakalmıyor muydum?	kalakalmıyor muydun?	kalakalmıyor muydu?	kalakalmıyor muyduk?	kalakalmıyor muydunuz?	kalakalmıyorlar mıydı?
	future		kalakalmayacak mıyım?	kalakalmayacak mısın?	kalakalmayacak mı?	kalakalmayacak mıyız?	kalakalmayacak mısınız?	kalakalmayacaklar mı?
inferential	perfective		kalakalmamış mıyım?	kalakalmamış mısın?	kalakalmamış mı?	kalakalmamış mıyız?	kalakalmamış mısınız?	kalakalmamışlar mı?
	aorist		kalakalmaz mıymışım?	kalakalmaz mıymışsın?	kalakalmaz mıymış?	kalakalmaz mıymışız?	kalakalmaz mıymışsınız?	kalakalmazlar mıymış?
	imperfective		kalakalmıyor muymuşum?	kalakalmıyor muymuşsun?	kalakalmıyor muymuş?	kalakalmıyor muymuşuz?	kalakalmıyor muymuşsunuz?	kalakalmıyorlar mıymış?
conditional	simple		kalakalmasam mı?	kalakalmasan mı?	kalakalmasa mı?	kalakalmasak mı?	kalakalmasanız mı?	kalakalmasalar mı?
	perfective		kalakalmasa mıydım?	kalakalmasa mıydın?	kalakalmasa mıydı?	kalakalmasa mıydık?	kalakalmasa mıydınız?	kalakalmasalar mıydı?
progressive			kalakalmamakta mıyım?	kalakalmamakta mısın?	kalakalmamakta mı?	kalakalmamakta mıyız?	kalakalmamakta mısınız?	kalakalmamaktalar mı?
necessitative			kalakalmamalı mıyım?	kalakalmamalı mısın?	kalakalmamalı mı?	kalakalmamalı mıyız?	kalakalmamalı mısınız?	kalakalmamalılar mı?

Synonyms

• afallamak