kakel
Appearance
Swedish
[edit]Etymology
[edit]Borrowed from German Kachel, from Latin cacabulus. Cognate Danish kakkel and Dutch kachel.
Noun
[edit]kakel n
Declension
[edit]nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | kakel | kakels |
definite | kaklet | kaklets | |
plural | indefinite | kakel | kakels |
definite | kaklen | kaklens |
Derived terms
[edit]Related terms
[edit]Descendants
[edit]- → Finnish: kaakeli