kabaleren

Dutch

Alternative forms

• cabaleren

Etymology

Borrowed from French cabaler.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌkaː.baːˈleː.rə(n)/
• Hyphenation: ka‧ba‧le‧ren
• Rhymes: -eːrən

Verb

kabaleren

1. (archaic, intransitive) to conspire, to cabal

   Synonym: intrigeren

Conjugation

Conjugation of kabaleren (weak)
infinitive	kabeleren
past singular	kabaleerde
past participle	gekabaleerd
infinitive	kabeleren
gerund	kabeleren n
	present tense	past tense
1st person singular	kabaleer	kabaleerde
2nd person sing. (jij)	kabaleert, kabaleer2	kabaleerde
2nd person sing. (u)	kabaleert	kabaleerde
2nd person sing. (gij)	kabaleert	kabaleerde
3rd person singular	kabaleert	kabaleerde
plural	kabeleren	kabaleerden
subjunctive sing.1	kabelere	kabaleerde
subjunctive plur.1	kabeleren	kabaleerden
imperative sing.	kabaleer
imperative plur.1	kabaleert
participles	kabelerend	gekabaleerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Related terms

• kabaal