kaartuminen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

kaartua +‎ -minen

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈkɑːrtuminen/, [ˈkɑ̝ːrt̪uˌmine̞n]
  • Rhymes: -inen
  • Syllabification(key): kaar‧tu‧mi‧nen

Noun

[edit]

kaartuminen

  1. verbal noun of kaartua
    1. curving

Declension

[edit]
Inflection of kaartuminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative kaartuminen kaartumiset
genitive kaartumisen kaartumisten
kaartumisien
partitive kaartumista kaartumisia
illative kaartumiseen kaartumisiin
singular plural
nominative kaartuminen kaartumiset
accusative nom. kaartuminen kaartumiset
gen. kaartumisen
genitive kaartumisen kaartumisten
kaartumisien
partitive kaartumista kaartumisia
inessive kaartumisessa kaartumisissa
elative kaartumisesta kaartumisista
illative kaartumiseen kaartumisiin
adessive kaartumisella kaartumisilla
ablative kaartumiselta kaartumisilta
allative kaartumiselle kaartumisille
essive kaartumisena kaartumisina
translative kaartumiseksi kaartumisiksi
abessive kaartumisetta kaartumisitta
instructive kaartumisin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of kaartuminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)