Jump to content

küs

From Wiktionary, the free dictionary

Turkish

[edit]

Etymology 1

[edit]

From küsmek.

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

küs

  1. no longer on speaking terms
    küsüz artık, bana ulaşmaya falan çalışma.
    we're no longer on speaking terms, don't try to contact me or anything.
Declension
[edit]
Predicative forms of küs
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) küsüm küs müyüm?
sen (you are) küssün küs müsün?
o (he/she/it is) küs / küstür küs mü?
biz (we are) küsüz küs müyüz?
siz (you are) küssünüz küs müsünüz?
onlar (they are) küs(ler) küs(ler) mi?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) küstüm küs müydüm?
sen (you were) küstün küs müydün?
o (he/she/it was) küstü küs müydü?
biz (we were) küstük küs müydük?
siz (you were) küstünüz küs müydünüz?
onlar (they were) küstüler küs müydüler?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) küsmüşüm küs müymüşüm?
sen (you were) küsmüşsün küs müymüşsün?
o (he/she/it was) küsmüş küs müymüş?
biz (we were) küsmüşüz küs müymüşüz?
siz (you were) küsmüşsünüz küs müymüşsünüz?
onlar (they were) küsmüşler küs müymüşler?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) küssem küs müysem?
sen (if you) küssen küs müysen?
o (if he/she/it) küsse küs müyse?
biz (if we) küssek küs müysek?
siz (if you) küsseniz küs müyseniz?
onlar (if they) küsseler küs müyseler?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Declension of küs
singular plural
nominative küs küsler
definite accusative küsü küsleri
dative küse küslere
locative küste küslerde
ablative küsten küslerden
genitive küsün küslerin
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular küsüm küslerim
2nd singular küsün küslerin
3rd singular küsü küsleri
1st plural küsümüz küslerimiz
2nd plural küsünüz küsleriniz
3rd plural küsleri küsleri
definite accusative
singular plural
1st singular küsümü küslerimi
2nd singular küsünü küslerini
3rd singular küsünü küslerini
1st plural küsümüzü küslerimizi
2nd plural küsünüzü küslerinizi
3rd plural küslerini küslerini
dative
singular plural
1st singular küsüme küslerime
2nd singular küsüne küslerine
3rd singular küsüne küslerine
1st plural küsümüze küslerimize
2nd plural küsünüze küslerinize
3rd plural küslerine küslerine
locative
singular plural
1st singular küsümde küslerimde
2nd singular küsünde küslerinde
3rd singular küsünde küslerinde
1st plural küsümüzde küslerimizde
2nd plural küsünüzde küslerinizde
3rd plural küslerinde küslerinde
ablative
singular plural
1st singular küsümden küslerimden
2nd singular küsünden küslerinden
3rd singular küsünden küslerinden
1st plural küsümüzden küslerimizden
2nd plural küsünüzden küslerinizden
3rd plural küslerinden küslerinden
genitive
singular plural
1st singular küsümün küslerimin
2nd singular küsünün küslerinin
3rd singular küsünün küslerinin
1st plural küsümüzün küslerimizin
2nd plural küsünüzün küslerinizin
3rd plural küslerinin küslerinin
Synonyms
[edit]

Etymology 2

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

küs

  1. second-person singular imperative of küsmek