kökəlmək

Azerbaijani

Other scripts

Cyrillic		көкәлмәк
Abjad		کؤکلمک

Etymology

From kök +‎ -əl.

Pronunciation

• IPA^(key): [kœkælˈmæk], [kœkælˈmæj]

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: kö‧kəl‧mək

Verb

kökəlmək

1. (intransitive) to gain weight, to put on weight; to get fat

   Synonym: ətə-cana gəlmək

   Antonym: arıqlamaq

   Yaman kökəlib. ― S/he has put on a lot of weigh.

Conjugation

Conjugation of kökəlmək

positive
subject non-past participle			kökələn
subject past participle			kökəlmiş
subject future definite participle			kökələcək
non-subject future participle			(mənim +) kökələcəyim	(sənin +) kökələcəyin	(onun +) kökələcəyi	(bizim +) kökələcəyimiz	(sizin +) kökələcəyiniz	(onların +) kökələcəyi or kökələcəkləri
non-subject past participle			(mənim +) kökəldiyim	(sənin +) kökəldiyin	(onun +) kökəldiyi	(bizim +) kökəldiyimiz	(sizin +) kökəldiyiniz	(onların +) kökəldiyi or kökəldikləri
converb			kökəlib
general temporal participle			kökələndə
participle of intensification			kökəldikcə
specific temporal participle			kökələrkən
reduplicated participle			kökələ-kökələ
modal participle			kökələrək
infinitive			kökəlmək
verbal noun			kökəlmə
			singular			plural
			first	second	third	first	second	third
indicative	present	simple	kökəlirəm	kökəlirsən	kökəlir	kökəlirik	kökəlirsiniz	kökəlirlər
		perfect 1	kökəlmişəm	kökəlmisən, kökəlmişsən*	kökəlmişdir	kökəlmişik	kökəlmisiniz, kökəlmişsiniz*	kökəlmişlər
		perfect 2	–	kökəlibsən	kökəlib(dir)	–	kökəlibsiniz	kökəlib(dir)lər
	past	simple	kökəldim	kökəldin	kökəldi	kökəldik	kökəldiniz	kökəldilər
		continuous	kökəlirdim	kökəlirdin	kökəlirdi	kökəlirdik	kökəlirdiniz	kökəlirdilər
		perfect	kökəlmişdim	kökəlmişdin	kökəlmişdi	kökəlmişdik	kökəlmişdiniz	kökəlmişdilər
	future	definite	kökələcəyəm	kökələcəksən	kökələcək	kökələcəyik	kökələcəksiniz	kökələcəklər
		indefinite	kökələrəm	kökələrsən	kökələr	kökələrik	kökələrsiniz	kökələrlər
	future-in-the-past	definite	kökələcəkdim	kökələcəkdin	kökələcəkdi	kökələcəkdik	kökələcəkdiniz	kökələcəkdilər
		indefinite	kökələrdim	kökələrdin	kökələrdi	kökələrdik	kökələrdiniz	kökələrdilər
conditional	present		kökəlsəm	kökəlsən	kökəlsə	kökəlsək	kökəlsəniz	kökəlsələr
	past		kökəlsəydim	kökəlsəydin	kökəlsəydi	kökəlsəydik	kökəlsəydiniz	kökəlsəydilər
subjunctive			kökələm	kökələsən	kökələ	kökələk	kökələsiniz	kökələlər
hortative			kökələsiyəm	kökələsisən	kökələsidir	kökələsiyik	kökələsisiniz	kökələsidirlər
obligational	present		kökəlməliyəm	kökəlməlisən	kökəlməlidir	kökəlməliyik	kökəlməlisiniz	kökəlməlidirlər
	past		kökəlməliydim	kökəlməliydin	kökəlməliydi	kökəlməliydik	kökəlməliydiniz	kökəlməliydilər
evidential	present		kökəlirmişəm	kökəlirmişsən	kökəlirmiş	kökəlirmişik	kökəlirmişsiniz	kökəlirmişlər
	past		kökəlibmişəm	kökəlibmişsən	kökəlibmiş	kökəlibmişik	kökəlibmişsiniz	kökəlibmişlər
imperative			kökəlim	kökəl	kökəlsin	kökələk, kökələlim*	kökəlin	kökəlsinlər
negative
subject non-past participle			kökəlməyən
subject past participle			kökəlməmiş
subject future definite participle			kökəlməyəcək
non-subject future participle			(mənim +) kökəlməyəcəyim	(sənin +) kökəlməyəcəyin	(onun +) kökəlməyəcəyi	(bizim +) kökəlməyəcəyimiz	(sizin +) kökəlməyəcəyiniz	(onların +) kökəlməyəcəyi or kökəlməyəcəkləri
non-subject participle			(mənim +) kökəlmədiyim	(sənin +) kökəlmədiyin	(onun +) kökəlmədiyi	(bizim +) kökəlmədiyimiz	(sizin +) kökəlmədiyiniz	(onların +) kökəlmədiyi or kökəlmədikləri
negative converb			-
caritive converb			kökəlmədən
general temporal participle			kökəlməyəndə
participle of intensification			kökəlmədikcə
specific temporal participle			kökəlməyərkən
modal participle			kökəlməyərək
infinitive			kökəlməmək
			singular			plural
			first	second	third	first	second	third
indicative	present	simple	kökəlmirəm	kökəlmirsən	kökəlmir	kökəlmirik	kökəlmirsiniz	kökəlmirlər
		perfect 1	kökəlməmişəm	kökəlməmisən, kökəlməmişsən*	kökəlməmiş	kökəlməmişik	kökəlməmisiniz, kökəlməmişsiniz*	kökəlməmişlər
		perfect 2	–	kökəlməyibsən	kökəlməyib(dir)	–	kökəlməyibsiniz	kökəlməyib(dir)lər
	past	simple	kökəlmədim	kökəlmədin	kökəlmədi	kökəlmədik	kökəlmədiniz	kökəlmədilər
		continuous	kökəlmirdim	kökəlmirdin	kökəlmirdi	kökəlmirdik	kökəlmirdiniz	kökəlmirdilər
		perfect	kökəlməmişdim	kökəlməmişdin	kökəlməmişdi	kökəlməmişdik	kökəlməmişdiniz	kökəlməmişdilər
	future	definite	kökəlməyəcəyəm	kökəlməyəcəksən	kökəlməyəcək	kökəlməyəcəyik	kökəlməyəcəksiniz	kökəlməyəcəklər
		indefinite	kökəlmərəm	kökəlmərsən, kökəlməzsən	kökəlməz	kökəlmərik	kökəlmərsiniz, kökəlməzsiniz	kökəlməzlər
	future-in-the-past	definite	kökəlməyəcəkdim	kökəlməyəcəkdin	kökəlməyəcəkdi	kökəlməyəcəkdik	kökəlməyəcəkdiniz	kökəlməyəcəkdilər
		indefinite	kökəlməzdim	kökəlməzdin	kökəlməzdi	kökəlməzdik	kökəlməzdiniz	kökəlməzdilər
conditional	present		kökəlməsəm	kökəlməsən	kökəlməsə	kökəlməsək	kökəlməsəniz	kökəlməsələr
	past		kökəlməsəydim	kökəlməsəydin	kökəlməsəydi	kökəlməsəydik	kökəlməsəydiniz	kökəlməsəydilər
subjunctive			kökəlməyəm	kökəlməyəsən	kökəlməyə	kökəlməyək	kökəlməyəsiniz	kökəlməyələr
hortative			kökəlməyəsiyəm	kökəlməyəsisən	kökəlməyəsi	kökəlməyəsiyik	kökəlməyəsisiniz	kökəlməyəsilər
obligational	present		kökəlməməliyəm	kökəlməməlisən	kökəlməməli	kökəlməməliyik	kökəlməməlisiniz	kökəlməməlilər
	past		kökəlməməliydim	kökəlməməliydin	kökəlməməliydi	kökəlməməliydik	kökəlməməliydiniz	kökəlməməliydilər
evidential	present		kökəlməyirmişəm	kökəlməyirmişsən	kökəlməyirmiş	kökəlməyirmişik	kökəlməyirmişsiniz	kökəlməyirmişlər
	past		kökəlməyibmişəm	kökəlməyibmişsən	kökəlməyibmiş	kökəlməyibmişik	kökəlməyibmişsiniz	kökəlməyibmişlər
imperative			kökəlməyim	kökəlmə	kökəlməsin	kökəlməyək kökəlməyəlim*	kökəlməyin	kökəlməsinlər
negative potential
subject non-past participle			kökələmməyən
subject future definite participle			kökələmməyəcəq
non-subject participle			(mənim +) kökələmmədiyim	(sənin +) kökələmmədiyin	(onun +) kökələmmədiyi	(bizim +) kökələmmədiyimiz	(sizin +) kökələmmədiyiniz	(onların +) kökələmmədiyi or kökələmmədikləri
converb			-
caritive converb			kökələmmədən
general temporal participle			kökələmməyəndə
participle of intensification			kökələmmədikcə
specific temporal participle			kökələmməyərkən
modal participle			kökələmməyərək
infinitive			kökələmməmək
			singular			plural
			first	second	third	first	second	third
indicative	present	simple	kökələmmirəm	kökələmmirsən	kökələmmir	kökələmmirik	kökələmmirsiniz	kökələmmirlər
		perfect 1	kökələmməmişəm	kökələmməmisən, kökələmməmişsən*	kökələmməmişdir	kökələmməmişik	kökələmməmisiniz, kökələmməmişsiniz*	kökələmməşmilər
		perfect 2	–	kökələmməyibsən	kökələmməyib(dir)	–	kökələmməyibsiniz	kökələmməyib(dir)lər
	past	simple	kökələmmədim	kökələmmədin	kökələmmədi	kökələmmədik	kökələmmədiniz	kökələmmədilər
		continuous	kökələmmirdim	kökələmmirdin	kökələmmirdi	kökələmmirdik	kökələmmirdiniz	kökələmmirdilir
		perfect	kökələmməmişdim	kökələmməmişdin	kökələmməmişdi	kökələmməmişdik	kökələmməmişdiniz	kökələmməmişdilər
	future	definite	kökələmməyəcəyəm	kökələmməyəcəksən	kökələmməyəcək	kökələmməyəcəyik	kökələmməyəcəksiniz	kökələmməyəcəklər
		indefinite	kökələmmərəm	kökələmmərsən, kökələmməzsən	kökələmməz	kökələmmərik	kökələmmərsiniz, kökələmməzsiniz	kökələmməzlər
	future-in-the-past	definite	kökələmməyəcəkdim	kökələmməyəcəkdin	kökələmməyəcəkdi	kökələmməyəcəkdik	kökələmməyəcəkdiniz	kökələmməyəcəkdilər
		indefinite	kökələmməzdim	kökələmməzdin	kökələmməzdi	kökələmməzdik	kökələmməzdiniz	kökələmməzdilər
conditional	present		kökələmməsəm	kökələmməsən	kökələmməsə	kökələmməsək	kökələmməsəniz	kökələmməsələr
	past		kökələmməsəydim	kökələmməsəydin	kökələmməsəydi	kökələmməsəydik	kökələmməsəydiniz	kökələmməsəydilər
subjunctive			kökələmməyəm	kökələmməyəsən	kökələmməyə	kökələmməyək	kökələmməyəsiniz	kökələmməyələr
imperative			kökələmməyim	kökələmmə	kökələmməsin	kökələmməyək	kökələmməyin	kökələmməsinlər
* dated or highly formal

Derived terms

• kökəltmək (“to make put on weight”)

Further reading

• “kökəlmək” in Obastan.com.