káfa
Icelandic
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]káfa (weak verb, third-person singular past indicative káfaði, supine káfað)
- (transitive, governs the accusative) to feel up
- Vinur þinn káfaði á mér!
- Your friend felt me up!
- Svo hljóp einhver gaur upp að mér og káfaði á brjóstunum mínum!
- Then some dude ran up to me a copped a feel.
Conjugation
[edit]káfa — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að káfa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
káfað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
káfandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég káfa | við káfum | present (nútíð) |
ég káfi | við káfum |
| þú káfar | þið káfið | þú káfir | þið káfið | ||
| hann, hún, það káfar | þeir, þær, þau káfa | hann, hún, það káfi | þeir, þær, þau káfi | ||
| past (þátíð) |
ég káfaði | við káfuðum | past (þátíð) |
ég káfaði | við káfuðum |
| þú káfaðir | þið káfuðuð | þú káfaðir | þið káfuðuð | ||
| hann, hún, það káfaði | þeir, þær, þau káfuðu | hann, hún, það káfaði | þeir, þær, þau káfuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
káfa (þú) | káfið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| káfaðu | káfiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að káfast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
káfast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
káfandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég káfast | við káfumst | present (nútíð) |
ég káfist | við káfumst |
| þú káfast | þið káfist | þú káfist | þið káfist | ||
| hann, hún, það káfast | þeir, þær, þau káfast | hann, hún, það káfist | þeir, þær, þau káfist | ||
| past (þátíð) |
ég káfaðist | við káfuðumst | past (þátíð) |
ég káfaðist | við káfuðumst |
| þú káfaðist | þið káfuðust | þú káfaðist | þið káfuðust | ||
| hann, hún, það káfaðist | þeir, þær, þau káfuðust | hann, hún, það káfaðist | þeir, þær, þau káfuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
káfast (þú) | káfist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| káfastu | káfisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
káfaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
káfaður | káfuð | káfað | káfaðir | káfaðar | káfuð | |
| accusative (þolfall) |
káfaðan | káfaða | káfað | káfaða | káfaðar | káfuð | |
| dative (þágufall) |
káfuðum | káfaðri | káfuðu | káfuðum | káfuðum | káfuðum | |
| genitive (eignarfall) |
káfaðs | káfaðrar | káfaðs | káfaðra | káfaðra | káfaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
káfaði | káfaða | káfaða | káfuðu | káfuðu | káfuðu | |
| accusative (þolfall) |
káfaða | káfuðu | káfaða | káfuðu | káfuðu | káfuðu | |
| dative (þágufall) |
káfaða | káfuðu | káfaða | káfuðu | káfuðu | káfuðu | |
| genitive (eignarfall) |
káfaða | káfuðu | káfaða | káfuðu | káfuðu | káfuðu | |
Derived terms
[edit]- káfa á (“to fondle somebody”)
- káfa utan í (“to fondle something”)
- káfa í heyi (“to stir hay so that it may dry faster”)
- eitthvað káfar upp á einhvern (“something matters to someone”)
- káfast upp á einhvern (“to stick one's oar in or to stick one's nose into someone's affairs, to incite someone”)
- káf