jouwen

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈjɑu̯ə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: jou‧wen
• Rhymes: -ɑu̯ən

Etymology 1

From jouw (interjection, noun) +‎ -en.

Verb

jouwen

1. (intransitive) to jeer

Conjugation

Conjugation of jouwen (weak)
infinitive	jouwen
past singular	jouwde
past participle	gejouwd
infinitive	jouwen
gerund	jouwen n
	present tense	past tense
1st person singular	jouw	jouwde
2nd person sing. (jij)	jouwt, jouw2	jouwde
2nd person sing. (u)	jouwt	jouwde
2nd person sing. (gij)	jouwt	jouwde
3rd person singular	jouwt	jouwde
plural	jouwen	jouwden
subjunctive sing.1	jouwe	jouwde
subjunctive plur.1	jouwen	jouwden
imperative sing.	jouw
imperative plur.1	jouwt
participles	jouwend	gejouwd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• najouwen
• uitjouwen

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronoun

jouwen

1. (formal) personal plural of jouwe

   voor jou en de jouwen

   for you and your people/family

Determiner

jouwen

1. (archaic) accusative/dative masculine of jouw [standard until 1947]
2. (archaic) dative neuter/plural of jouw

   in jouwen huize ― in your house