jednoręczny

Polish

Etymology

From jedno- +‎ ręka +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /jɛd.nɔˈrɛn.t͡ʂnɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛnt͡ʂnɨ
• Syllabification: jed‧no‧ręcz‧ny

Adjective

jednoręczny (not comparable, no derived adverb)

1. one-handed, one-armed

   Synonym: jednoręki

Declension

Declension of jednoręczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	jednoręczny		jednoręczna	jednoręczne	jednoręczni	jednoręczne
genitive	jednoręcznego		jednoręcznej	jednoręcznego	jednoręcznych
dative	jednoręcznemu		jednoręcznej	jednoręcznemu	jednoręcznym
accusative	jednoręcznego	jednoręczny	jednoręczną	jednoręczne	jednoręcznych	jednoręczne
instrumental	jednoręcznym		jednoręczną	jednoręcznym	jednoręcznymi
locative	jednoręcznym		jednoręcznej	jednoręcznym	jednoręcznych

Derived terms

noun

• jednoręczność

 

Further reading

• jednoręczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• jednoręczny in Polish dictionaries at PWN