Jump to content

jǫkulkaldr

From Wiktionary, the free dictionary

Old Norse

[edit]

Etymology

[edit]

From jǫkull (icicle, glacier) +‎ kaldr (cold).

Adjective

[edit]

jǫkulkaldr (not comparable)

  1. ice-cold

Declension

[edit]
Strong declension of jǫkulkaldr
singular masculine feminine neuter
nominative jǫkulkaldr jǫkulkǫld jǫkulkalt
accusative jǫkulkaldan jǫkulkalda jǫkulkalt
dative jǫkulkǫldum jǫkulkaldri jǫkulkǫldu
genitive jǫkulkalds jǫkulkaldrar jǫkulkalds
plural masculine feminine neuter
nominative jǫkulkaldir jǫkulkaldar jǫkulkǫld
accusative jǫkulkalda jǫkulkaldar jǫkulkǫld
dative jǫkulkǫldum jǫkulkǫldum jǫkulkǫldum
genitive jǫkulkaldra jǫkulkaldra jǫkulkaldra
Weak declension of jǫkulkaldr
singular masculine feminine neuter
nominative jǫkulkaldi jǫkulkalda jǫkulkalda
accusative jǫkulkalda jǫkulkǫldu jǫkulkalda
dative jǫkulkalda jǫkulkǫldu jǫkulkalda
genitive jǫkulkalda jǫkulkǫldu jǫkulkalda
plural masculine feminine neuter
nominative jǫkulkǫldu jǫkulkǫldu jǫkulkǫldu
accusative jǫkulkǫldu jǫkulkǫldu jǫkulkǫldu
dative jǫkulkǫldum jǫkulkǫldum jǫkulkǫldum
genitive jǫkulkǫldu jǫkulkǫldu jǫkulkǫldu

Descendants

[edit]
  • Norwegian Nynorsk: jøklekald, jøkulkald

Further reading

[edit]
  • Zoëga, Geir T. (1910) “jökulkaldr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 234; also available at the Internet Archive