językoznawstwo

Polish

Etymology

From język +‎ -o- +‎ -znawstwo. Calque of German Sprachwissenschaft.

Pronunciation

• IPA^(key): /jɛw̃.zɘ.kɔˈznaf.stfɔ/, /jɛn.zɘ.kɔˈznaf.stfɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -afstfɔ
• Syllabification: ję‧zy‧ko‧znaw‧stwo

Noun

językoznawstwo n

1. (linguistics) linguistics (scientific study of language)

   Synonyms: glottologia, lingwistyka

2. (education) linguistics (degree course or major at a university)

   Synonyms: glottologia, lingwistyka

3. (education) linguistics (class on linguistics at a university)

   Synonyms: glottologia, lingwistyka

Declension

Declension of językoznawstwo

	singular
nominative	językoznawstwo
genitive	językoznawstwa
dative	językoznawstwu
accusative	językoznawstwo
instrumental	językoznawstwem
locative	językoznawstwie
vocative	językoznawstwo

Related terms

(adjective):

• językoznawczy

(adverb):

• językoznawczo

(nouns):

• językoznawca
• językoznawczość
• językoznawczyni

Further reading

• językoznawstwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• językoznawstwo in Polish dictionaries at PWN