język roboczy

Polish

Etymology

Literally, “working language”.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈjɛw̃.zɘk rɔˈbɔ.t͡ʂɘ/, /ˈjɛn.zɘk rɔˈbɔ.t͡ʂɘ/
• Syllabification: ję‧zyk ro‧bo‧czy

Noun

język roboczy m inan

1. working language (language that is given a unique legal status in an international organisation or other supranational body as its primary means of communication)

Declension

Declension of język roboczy

	singular	plural
nominative	język roboczy	języki robocze
genitive	języka roboczego	języków roboczych
dative	językowi roboczemu	językom roboczym
accusative	język roboczy	języki robocze
instrumental	językiem roboczym	językami roboczymi
locative	języku roboczym	językach roboczych
vocative	języku roboczy	języki robocze

Further reading

• język roboczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• język-roboczy in Polish dictionaries at PWN