Jump to content

irtautuminen

From Wiktionary, the free dictionary

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

irtautua +‎ -minen

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈirtɑu̯tuminen/, [ˈirt̪ɑ̝u̯ˌt̪umine̞n]
  • Rhymes: -uminen
  • Hyphenation(key): ir‧tau‧tu‧mi‧nen

Noun

[edit]

irtautuminen

  1. verbal noun of irtautua
    1. withdrawal, separation, exit

Declension

[edit]
Inflection of irtautuminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative irtautuminen irtautumiset
genitive irtautumisen irtautumisten
irtautumisien
partitive irtautumista irtautumisia
illative irtautumiseen irtautumisiin
singular plural
nominative irtautuminen irtautumiset
accusative nom. irtautuminen irtautumiset
gen. irtautumisen
genitive irtautumisen irtautumisten
irtautumisien
partitive irtautumista irtautumisia
inessive irtautumisessa irtautumisissa
elative irtautumisesta irtautumisista
illative irtautumiseen irtautumisiin
adessive irtautumisella irtautumisilla
ablative irtautumiselta irtautumisilta
allative irtautumiselle irtautumisille
essive irtautumisena irtautumisina
translative irtautumiseksi irtautumisiksi
abessive irtautumisetta irtautumisitta
instructive irtautumisin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of irtautuminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)

Derived terms

[edit]
(compounds):