Jump to content

ironikusabb

From Wiktionary, the free dictionary

Hungarian

[edit]

Etymology

[edit]

ironikus +‎ -abb

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈironikuʃɒbː]
  • Hyphenation: iro‧ni‧ku‧sabb

Adjective

[edit]

ironikusabb

  1. comparative degree of ironikus

Declension

[edit]
Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative ironikusabb ironikusabbak
accusative ironikusabbat ironikusabbakat
dative ironikusabbnak ironikusabbaknak
instrumental ironikusabbal ironikusabbakkal
causal-final ironikusabbért ironikusabbakért
translative ironikusabbá ironikusabbakká
terminative ironikusabbig ironikusabbakig
essive-formal ironikusabbként ironikusabbakként
essive-modal ironikusabbul
inessive ironikusabban ironikusabbakban
superessive ironikusabbon ironikusabbakon
adessive ironikusabbnál ironikusabbaknál
illative ironikusabba ironikusabbakba
sublative ironikusabbra ironikusabbakra
allative ironikusabbhoz ironikusabbakhoz
elative ironikusabból ironikusabbakból
delative ironikusabbról ironikusabbakról
ablative ironikusabbtól ironikusabbaktól
non-attributive
possessive – singular
ironikusabbé ironikusabbaké
non-attributive
possessive – plural
ironikusabbéi ironikusabbakéi