intelekt

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin intellēctus.

Pronunciation

• IPA^(key): /inˈtɛ.lɛkt/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛlɛkt
• Syllabification: in‧te‧lekt

Noun

intelekt m inan

1. intellect (faculty of knowing and reasoning; understanding)

Declension

Declension of intelekt

	singular	plural
nominative	intelekt	intelekty
genitive	intelektu	intelektów
dative	intelektowi	intelektom
accusative	intelekt	intelekty
instrumental	intelektem	intelektami
locative	intelekcie	intelektach
vocative	intelekcie	intelekty

Related terms

adjectives

• antyintelektualny
• intelektualistyczny
• intelektualny
• inteligencki
• inteligentny
• inteligibilny

 

adverbs

• intelektualnie
• inteligentnie

 

nouns

• antyintelektualista
• antyintelektualizm
• intelektualista
• intelektualistka
• intelektualizacja
• intelektualizm
• inteligenciak
• inteligencik
• inteligencja
• inteligenckość
• inteligent
• inteligentka

 

verbs

• intelektualizować
• odintelektualizować
• przeintelektualizować
• zintelektualizować

 

Further reading

• intelekt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• intelekt in Polish dictionaries at PWN

Serbo-Croatian

Pronunciation

• IPA^(key): /intělekt/
• Hyphenation: in‧te‧lekt

Noun

intèlekt m (Cyrillic spelling интѐлект)

1. intellect

Declension

Declension of intelekt

	singular	plural
nominative	intèlekt	intelekti
genitive	intelekta	intèlekātā
dative	intelektu	intelektima
accusative	intelekt	intelekte
vocative	intelekte	intelekti
locative	intelektu	intelektima
instrumental	intelektom	intelektima