insultu

Esperanto

Pronunciation

• IPA^(key): /inˈsultu/

Verb

insultu

1. imperative of insulti
   • 1906, Antaŭparolo, Verkaro de V. N. Devjatnin, Unua libro:

     Oni min kritiku, oni min insultu, aŭ laŭdu,--por mi persone ĝi estas tute egala

     Criticize me, insult me or praise--for mi personally it is all the same

Latin

Pronunciation

• (Classical Latin) IPA^(key): /inˈsul.tuː/, [ĩːˈs̠ʊɫ̪t̪uː]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): /inˈsul.tu/, [inˈsul̪t̪u]

Verb

īnsultū

1. ablative supine of īnsiliō