inpertio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Alternative forms

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

inpertiō (present infinitive inpertīre, perfect active inpertīvī or inpertiī, supine inpertītum); fourth conjugation

  1. Alternative form of impertiō

Conjugation

[edit]
   Conjugation of inpertiō (fourth conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present inpertiō inpertīs inpertit inpertīmus inpertītis inpertiunt
imperfect inpertiēbam inpertiēbās inpertiēbat inpertiēbāmus inpertiēbātis inpertiēbant
future inpertiam inpertiēs inpertiet inpertiēmus inpertiētis inpertient
perfect inpertīvī,
inpertiī
inpertīvistī,
inpertiistī
inpertīvit,
inpertiit
inpertīvimus,
inpertiimus
inpertīvistis,
inpertiistis
inpertīvērunt,
inpertīvēre,
inpertiērunt,
inpertiēre
pluperfect inpertīveram,
inpertieram
inpertīverās,
inpertierās
inpertīverat,
inpertierat
inpertīverāmus,
inpertierāmus
inpertīverātis,
inpertierātis
inpertīverant,
inpertierant
future perfect inpertīverō,
inpertierō
inpertīveris,
inpertieris
inpertīverit,
inpertierit
inpertīverimus,
inpertierimus
inpertīveritis,
inpertieritis
inpertīverint,
inpertierint
passive present inpertior inpertīris,
inpertīre
inpertītur inpertīmur inpertīminī inpertiuntur
imperfect inpertiēbar inpertiēbāris,
inpertiēbāre
inpertiēbātur inpertiēbāmur inpertiēbāminī inpertiēbantur
future inpertiar inpertiēris,
inpertiēre
inpertiētur inpertiēmur inpertiēminī inpertientur
perfect inpertītus + present active indicative of sum
pluperfect inpertītus + imperfect active indicative of sum
future perfect inpertītus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present inpertiam inpertiās inpertiat inpertiāmus inpertiātis inpertiant
imperfect inpertīrem inpertīrēs inpertīret inpertīrēmus inpertīrētis inpertīrent
perfect inpertīverim,
inpertierim
inpertīverīs,
inpertierīs
inpertīverit,
inpertierit
inpertīverīmus,
inpertierīmus
inpertīverītis,
inpertierītis
inpertīverint,
inpertierint
pluperfect inpertīvissem,
inpertiissem
inpertīvissēs,
inpertiissēs
inpertīvisset,
inpertiisset
inpertīvissēmus,
inpertiissēmus
inpertīvissētis,
inpertiissētis
inpertīvissent,
inpertiissent
passive present inpertiar inpertiāris,
inpertiāre
inpertiātur inpertiāmur inpertiāminī inpertiantur
imperfect inpertīrer inpertīrēris,
inpertīrēre
inpertīrētur inpertīrēmur inpertīrēminī inpertīrentur
perfect inpertītus + present active subjunctive of sum
pluperfect inpertītus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present inpertī inpertīte
future inpertītō inpertītō inpertītōte inpertiuntō
passive present inpertīre inpertīminī
future inpertītor inpertītor inpertiuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives inpertīre inpertīvisse,
inpertiisse
inpertītūrum esse inpertīrī inpertītum esse inpertītum īrī
participles inpertiēns inpertītūrus inpertītus inpertiendus,
inpertiundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
inpertiendī inpertiendō inpertiendum inpertiendō inpertītum inpertītū