inmundiga
Appearance
Swedish
[edit]Etymology
[edit]in (“in”) + mund (“mouth (archaic)”)
Verb
[edit]inmundiga (present inmundigar, preterite inmundigade, supine inmundigat, imperative inmundiga)
- to eat or drink (something); to consume (something)
Usage notes
[edit]Often used as jocular formality.
Conjugation
[edit]active | passive | |||
---|---|---|---|---|
infinitive | inmundiga | inmundigas | ||
supine | inmundigat | inmundigats | ||
imperative | inmundiga | — | ||
imper. plural1 | inmundigen | — | ||
present | past | present | past | |
indicative | inmundigar | inmundigade | inmundigas | inmundigades |
ind. plural1 | inmundiga | inmundigade | inmundigas | inmundigades |
subjunctive2 | inmundige | inmundigade | inmundiges | inmundigades |
present participle | inmundigande | |||
past participle | inmundigad |
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.