incydentalny

Polish

Etymology

From incydent +‎ -alny.

Pronunciation

• IPA^(key): /in.t͡sɘ.dɛnˈtal.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -alnɘ
• Syllabification: in‧cy‧den‧tal‧ny

Adjective

incydentalny (comparative bardziej incydentalny, superlative najbardziej incydentalny, derived adverb incydentalnie)

1. incidental, circumstantial, side, tangential (loosely related)

   Synonyms: okolicznościowy, poboczny, przygodny, przypadkowy, uboczny

2. incidental, sporadic (occurring infrequently)

   Synonyms: epizodyczny, okazjonalny, rzadki, sporadyczny

Declension

Declension of incydentalny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	incydentalny		incydentalna	incydentalne	incydentalni	incydentalne
genitive	incydentalnego		incydentalnej	incydentalnego	incydentalnych
dative	incydentalnemu		incydentalnej	incydentalnemu	incydentalnym
accusative	incydentalnego	incydentalny	incydentalną	incydentalne	incydentalnych	incydentalne
instrumental	incydentalnym		incydentalną	incydentalnym	incydentalnymi
locative	incydentalnym		incydentalnej	incydentalnym	incydentalnych

Derived terms

noun

• incydentalność

 

Related terms

noun

• incydent

 

Further reading

• incydentalny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• incydentalny in Polish dictionaries at PWN