impraegno

Latin

Etymology

From in- +‎ praegnās.

Pronunciation

• (Classical Latin) IPA^(key): /imˈprae̯ɡ.noː/, [ɪmˈpräe̯ŋnoː]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): /imˈpreɲ.ɲo/, [imˈprɛɲːo]

Verb

impraegnō (present infinitive impraegnāre, perfect active impraegnāvī, supine impraegnātum); first conjugation

1. (transitive) to impregnate
2. (transitive, figuratively) to make pregnant

Conjugation

   Conjugation of impraegnō (first conjugation, no perfect or supine stems)

indicative		singular						plural
		first		second		third		first		second		third
active	present	impraegnō		impraegnās		impraegnat		impraegnāmus		impraegnātis		impraegnant
	imperfect	impraegnābam		impraegnābās		impraegnābat		impraegnābāmus		impraegnābātis		impraegnābant
	future	impraegnābō		impraegnābis		impraegnābit		impraegnābimus		impraegnābitis		impraegnābunt
passive	present	impraegnor		impraegnāre, impraegnāris		impraegnātur		impraegnāmur		impraegnāminī		impraegnantur
	imperfect	impraegnābar		impraegnābāre, impraegnābāris		impraegnābātur		impraegnābāmur		impraegnābāminī		impraegnābantur
	future	impraegnābor		impraegnābere, impraegnāberis		impraegnābitur		impraegnābimur		impraegnābiminī		impraegnābuntur
subjunctive		singular						plural
		first		second		third		first		second		third
active	present	impraegnem		impraegnēs		impraegnet		impraegnēmus		impraegnētis		impraegnent
	imperfect	impraegnārem		impraegnārēs		impraegnāret		impraegnārēmus		impraegnārētis		impraegnārent
passive	present	impraegner		impraegnēre, impraegnēris		impraegnētur		impraegnēmur		impraegnēminī		impraegnentur
	imperfect	impraegnārer		impraegnārēre, impraegnārēris		impraegnārētur		impraegnārēmur		impraegnārēminī		impraegnārentur
imperative		singular						plural
		first		second		third		first		second		third
active	present	—		impraegnā		—		—		impraegnāte		—
	future	—		impraegnātō		impraegnātō		—		impraegnātōte		impraegnantō
passive	present	—		impraegnāre		—		—		impraegnāminī		—
	future	—		impraegnātor		impraegnātor		—		—		impraegnantor
non-finite forms		infinitive						participle
		active			passive			active			passive
present		impraegnāre			impraegnārī			impraegnāns			—
future		—			—			—			impraegnandus
verbal nouns		gerund								supine
		genitive		dative		accusative		ablative		accusative		ablative
		impraegnandī		impraegnandō		impraegnandum		impraegnandō		—		—

Related terms

• praegnans

Descendants

• → Catalan: emprenyar
• → English: impregnate
• → French: imprégner
• → Italian: impregnare
• → Old Galician-Portuguese: emprennar
  • Galician: empreñar
  • Portuguese: emprenhar
• → Spanish: empreñar

References

• impraegno in Karl Ernst Georges (1913/1918): Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch
• impraegno in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.