imleç
Turkish
[edit]Etymology
[edit]Noun
[edit]imleç (definite accusative imleci, plural imleçler)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | imleç | imleçler |
| definite accusative | imleci | imleçleri |
| dative | imlece | imleçlere |
| locative | imleçte | imleçlerde |
| ablative | imleçten | imleçlerden |
| genitive | imlecin | imleçlerin |
Further reading
[edit]- “imleç”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu