Jump to content

ilkel

From Wiktionary, the free dictionary

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From ilk (first) +‎ -el.

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

ilkel

  1. primal
  2. primitive

Declension

[edit]
Predicative forms of ilkel
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) ilkelim ilkel miyim?
sen (you are) ilkelsin ilkel misin?
o (he/she/it is) ilkel / ilkeldir ilkel mi?
biz (we are) ilkeliz ilkel miyiz?
siz (you are) ilkelsiniz ilkel misiniz?
onlar (they are) ilkel(ler) ilkel(ler) mi?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) ilkeldim ilkel miydim?
sen (you were) ilkeldin ilkel miydin?
o (he/she/it was) ilkeldi ilkel miydi?
biz (we were) ilkeldik ilkel miydik?
siz (you were) ilkeldiniz ilkel miydiniz?
onlar (they were) ilkeldiler ilkel miydiler?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) ilkelmişim ilkel miymişim?
sen (you were) ilkelmişsin ilkel miymişsin?
o (he/she/it was) ilkelmiş ilkel miymiş?
biz (we were) ilkelmişiz ilkel miymişiz?
siz (you were) ilkelmişsiniz ilkel miymişsiniz?
onlar (they were) ilkelmişler ilkel miymişler?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) ilkelsem ilkel miysem?
sen (if you) ilkelsen ilkel miysen?
o (if he/she/it) ilkelse ilkel miyse?
biz (if we) ilkelsek ilkel miysek?
siz (if you) ilkelseniz ilkel miyseniz?
onlar (if they) ilkelseler ilkel miyseler?

For negative forms, use the appropriate form of değil.