ihtimam

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish اهتمام (ihtimām, “a being thoughtful, anxious, sorrowful; care, anxiety; an employing much thought about a thing; nicety of adjustment, carefulness of finish”), from Arabic اِهْتِمَام (ihtimām).

Pronunciation

• IPA^(key): /ih.tiˈmam/, (definite accusative) /ih.ti.maːˈmɯ/
• Hyphenation: ih‧ti‧mam

Noun

ihtimam (definite accusative ihtimamı, plural ihtimamlar)

1. (dated) Attention and care given to a task at hand; pains.

   Synonyms: itina, özen

Declension

Inflection
Nominative	ihtimam
Definite accusative	ihtimamı
	Singular	Plural
Nominative	ihtimam	ihtimamlar
Definite accusative	ihtimamı	ihtimamları
Dative	ihtimama	ihtimamlara
Locative	ihtimamda	ihtimamlarda
Ablative	ihtimamdan	ihtimamlardan
Genitive	ihtimamın	ihtimamların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular ihtimamım ihtimamlarım 2nd singular ihtimamın ihtimamların 3rd singular ihtimamı ihtimamları 1st plural ihtimamımız ihtimamlarımız 2nd plural ihtimamınız ihtimamlarınız 3rd plural ihtimamları ihtimamları Definite accusative Singular Plural 1st singular ihtimamımı ihtimamlarımı 2nd singular ihtimamını ihtimamlarını 3rd singular ihtimamını ihtimamlarını 1st plural ihtimamımızı ihtimamlarımızı 2nd plural ihtimamınızı ihtimamlarınızı 3rd plural ihtimamlarını ihtimamlarını Dative Singular Plural 1st singular ihtimamıma ihtimamlarıma 2nd singular ihtimamına ihtimamlarına 3rd singular ihtimamına ihtimamlarına 1st plural ihtimamımıza ihtimamlarımıza 2nd plural ihtimamınıza ihtimamlarınıza 3rd plural ihtimamlarına ihtimamlarına Locative Singular Plural 1st singular ihtimamımda ihtimamlarımda 2nd singular ihtimamında ihtimamlarında 3rd singular ihtimamında ihtimamlarında 1st plural ihtimamımızda ihtimamlarımızda 2nd plural ihtimamınızda ihtimamlarınızda 3rd plural ihtimamlarında ihtimamlarında Ablative Singular Plural 1st singular ihtimamımdan ihtimamlarımdan 2nd singular ihtimamından ihtimamlarından 3rd singular ihtimamından ihtimamlarından 1st plural ihtimamımızdan ihtimamlarımızdan 2nd plural ihtimamınızdan ihtimamlarınızdan 3rd plural ihtimamlarından ihtimamlarından Genitive Singular Plural 1st singular ihtimamımın ihtimamlarımın 2nd singular ihtimamının ihtimamlarının 3rd singular ihtimamının ihtimamlarının 1st plural ihtimamımızın ihtimamlarımızın 2nd plural ihtimamınızın ihtimamlarınızın 3rd plural ihtimamlarının ihtimamlarının

Derived terms

• ihtimam etmek
• ihtimam göstermek

 

Related terms

• ehemmiyet
• himmet
• mühim
• mühimmat

 

Further reading

• “ihtimam”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “ihtimam”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2115