huikentelu

Finnish

Etymology

huikennella +‎ -u

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈhui̯kentelu/, [ˈhui̯k̟e̞n̪ˌt̪e̞lu]
• Rhymes: -elu
• Syllabification^(key): hui‧ken‧te‧lu

Noun

huikentelu

1. dissipation, profligacy, frivolousness

Declension

Inflection of huikentelu (Kotus type 2/palvelu, no gradation)
nominative		huikentelu	huikentelut
genitive		huikentelun	huikentelujen huikenteluiden huikenteluitten
partitive		huikentelua	huikenteluja huikenteluita
illative		huikenteluun	huikenteluihin
		singular	plural
nominative		huikentelu	huikentelut
accusative	nom.	huikentelu	huikentelut
	gen.	huikentelun
genitive		huikentelun	huikentelujen huikenteluiden huikenteluitten
partitive		huikentelua	huikenteluja huikenteluita
inessive		huikentelussa	huikenteluissa
elative		huikentelusta	huikenteluista
illative		huikenteluun	huikenteluihin
adessive		huikentelulla	huikenteluilla
ablative		huikentelulta	huikenteluilta
allative		huikentelulle	huikenteluille
essive		huikenteluna	huikenteluina
translative		huikenteluksi	huikenteluiksi
abessive		huikentelutta	huikenteluitta
instructive		—	huikenteluin
comitative		See the possessive forms below.

Possessive forms of huikentelu (Kotus type 2/palvelu, no gradation)

first-person singular possessor singular plural nominative huikenteluni huikenteluni accusative nom. huikenteluni huikenteluni gen. huikenteluni genitive huikenteluni huikentelujeni huikenteluideni huikenteluitteni partitive huikenteluani huikentelujani huikenteluitani inessive huikentelussani huikenteluissani elative huikentelustani huikenteluistani illative huikenteluuni huikenteluihini adessive huikentelullani huikenteluillani ablative huikentelultani huikenteluiltani allative huikentelulleni huikenteluilleni essive huikentelunani huikenteluinani translative huikentelukseni huikenteluikseni abessive huikenteluttani huikenteluittani instructive — — comitative — huikenteluineni second-person singular possessor singular plural nominative huikentelusi huikentelusi accusative nom. huikentelusi huikentelusi gen. huikentelusi genitive huikentelusi huikentelujesi huikenteluidesi huikenteluittesi partitive huikenteluasi huikentelujasi huikenteluitasi inessive huikentelussasi huikenteluissasi elative huikentelustasi huikenteluistasi illative huikenteluusi huikenteluihisi adessive huikentelullasi huikenteluillasi ablative huikentelultasi huikenteluiltasi allative huikentelullesi huikenteluillesi essive huikentelunasi huikenteluinasi translative huikenteluksesi huikenteluiksesi abessive huikenteluttasi huikenteluittasi instructive — — comitative — huikenteluinesi first-person plural possessor singular plural nominative huikentelumme huikentelumme accusative nom. huikentelumme huikentelumme gen. huikentelumme genitive huikentelumme huikentelujemme huikenteluidemme huikenteluittemme partitive huikenteluamme huikentelujamme huikenteluitamme inessive huikentelussamme huikenteluissamme elative huikentelustamme huikenteluistamme illative huikenteluumme huikenteluihimme adessive huikentelullamme huikenteluillamme ablative huikentelultamme huikenteluiltamme allative huikentelullemme huikenteluillemme essive huikentelunamme huikenteluinamme translative huikenteluksemme huikenteluiksemme abessive huikenteluttamme huikenteluittamme instructive — — comitative — huikenteluinemme second-person plural possessor singular plural nominative huikentelunne huikentelunne accusative nom. huikentelunne huikentelunne gen. huikentelunne genitive huikentelunne huikentelujenne huikenteluidenne huikenteluittenne partitive huikenteluanne huikentelujanne huikenteluitanne inessive huikentelussanne huikenteluissanne elative huikentelustanne huikenteluistanne illative huikenteluunne huikenteluihinne adessive huikentelullanne huikenteluillanne ablative huikentelultanne huikenteluiltanne allative huikentelullenne huikenteluillenne essive huikentelunanne huikenteluinanne translative huikenteluksenne huikenteluiksenne abessive huikenteluttanne huikenteluittanne instructive — — comitative — huikenteluinenne third-person possessor singular plural nominative huikentelunsa huikentelunsa accusative nom. huikentelunsa huikentelunsa gen. huikentelunsa genitive huikentelunsa huikentelujensa huikenteluidensa huikenteluittensa partitive huikenteluaan huikenteluansa huikentelujaan huikenteluitaan huikentelujansa huikenteluitansa inessive huikentelussaan huikentelussansa huikenteluissaan huikenteluissansa elative huikentelustaan huikentelustansa huikenteluistaan huikenteluistansa illative huikenteluunsa huikenteluihinsa adessive huikentelullaan huikentelullansa huikenteluillaan huikenteluillansa ablative huikentelultaan huikentelultansa huikenteluiltaan huikenteluiltansa allative huikentelulleen huikentelullensa huikenteluilleen huikenteluillensa essive huikentelunaan huikentelunansa huikenteluinaan huikenteluinansa translative huikentelukseen huikenteluksensa huikenteluikseen huikenteluiksensa abessive huikenteluttaan huikenteluttansa huikenteluittaan huikenteluittansa instructive — — comitative — huikenteluineen huikenteluinensa

Further reading

• “huikentelu”, in Kielitoimiston sanakirja‎^[1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02