hugsháttur

Faroese

Etymology

From hugur (“thought, mind”) +‎ -s- (“'s”) +‎ háttur (“way, manner”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈhʊksˌhɔtːʊr]

Noun

hugsháttur m (genitive singular hugsháttar, plural hugshættir or hugsháttir)

1. mindset, way of thinking
2. (grammar) subjunctive

Declension

m26	Singular		Plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Nominative	hugsháttur	hugshátturin	hugshættir	hugshættirnir
Accusative	hugshátt	hugsháttin	hugshættir	hugshættirnar
Dative	hugshátti	hugsháttinum	hugsháttum	hugsháttunum
Genitive	hugsháttar	hugsháttarins	hugshátta	hugsháttanna

m12	Singular		Plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Nominative	hugsháttur	hugshátturin	hugsháttir	hugsháttirnir
Accusative	hugshátt	hugsháttin	hugsháttir	hugsháttirnar
Dative	hugshátti	hugsháttinum	hugsháttum	hugsháttunum
Genitive	hugsháttar	hugsháttarins	hugshátta	hugsháttanna

Synonyms

• (mindset): hugsanarháttur