hrista

Icelandic

From Old Norse hrista, of uncertain origin. Perhaps from a Proto-Indo-European *krisd- (“to move about, frolic”), and cognate with Sanskrit क्रीड् (krīḍ, “to play”), but this is semantically tenuous.^[1]^[2]^[3]

hrista (weak verb, third-person singular past indicative hristi, supine hrist)

(transitive, governs the accusative) to shake
Ekki hrista barnið svona!
Don't shake the kid like that!

hrista — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að hrista
supine (sagnbót)		hrist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hristandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hristi	við hristum	present (nútíð)	ég hristi	við hristum
	þú hristir	þið hristið		þú hristir	þið hristið
	hann, hún, það hristir	þeir, þær, þau hrista		hann, hún, það hristi	þeir, þær, þau hristi

past (þátíð)	ég hristi	við hristum	past (þátíð)	ég hristi	við hristum
	þú hristir	þið hristuð		þú hristir	þið hristuð
	hann, hún, það hristi	þeir, þær, þau hristu		hann, hún, það hristi	þeir, þær, þau hristu

imperative (boðháttur)	hrist (þú)	hristið (þið)
	hristu	hristiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hristast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að hristast
supine (sagnbót)		hrist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hristandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hristist	við hristumst	present (nútíð)	ég hristist	við hristumst
	þú hristist	þið hristist		þú hristist	þið hristist
	hann, hún, það hristist	þeir, þær, þau hristast		hann, hún, það hristist	þeir, þær, þau hristist

past (þátíð)	ég hristist	við hristumst	past (þátíð)	ég hristist	við hristumst
	þú hristist	þið hristust		þú hristist	þið hristust
	hann, hún, það hristist	þeir, þær, þau hristust		hann, hún, það hristist	þeir, þær, þau hristust

imperative (boðháttur)	hrist (þú)	hristist (þið)
	hristu	hrististi *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hristur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hristur	hrist	hrist	hristir	hristar	hrist
accusative (þolfall)	hristan	hrista	hrist	hrista	hristar	hrist
dative (þágufall)	hristum	hristri	hristu	hristum	hristum	hristum
genitive (eignarfall)	hrists	hristrar	hrists	hristra	hristra	hristra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hristi	hrista	hrista	hristu	hristu	hristu
accusative (þolfall)	hrista	hristu	hrista	hristu	hristu	hristu
dative (þágufall)	hrista	hristu	hrista	hristu	hristu	hristu
genitive (eignarfall)	hrista	hristu	hrista	hristu	hristu	hristu

^ Mayrhofer, Manfred (1992) Etymologisches Wörterbuch des Altindoarischen‎^[1] (in German), volume 1, Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag, page 413
^ Mayrhofer, Manfred (1956) Kurzgefasstes Etymologisches Wörterbuch des Altindischen‎^[2] (in German), volume 1, Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag, page 279
^ Lubotsky, Alexander (2011) The Indo-Aryan Inherited Lexicon (in progress) (Indo-European Etymological Dictionary Project), Leiden University, pages 281-2